cosik

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 09:19, 13 wrz 2019 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== {{braketym}} ===Wymŏwa=== {{as|c'''o'''śik}} ===Zamianek=== '''cosik''' {{zamianek}} # używany do zastōmpiyniŏ nazwy ôbiektu abo faktu,...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [cośik]

Zamianek

cosik zamianek

  1. używany do zastōmpiyniŏ nazwy ôbiektu abo faktu, co jij ôsoba, co gŏdŏ, niy poradzi abo niy chce ôkryślić
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    — Mnie sie zdo, że te nasze sikorki cosik chcom łode mie, ino sie wstydzom pedzieć mi ło tym. Pra?
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Godała cosik tam o zbankrocyniu, o pōmieszaniu rozumu i o czymś tam jeszcze.

ôdmiana:

ôdmiana: cosik
przipadek liczba pojedynczŏ
mianownik cosik
dopołniŏcz czegosik
cylownik czymusik
biernik cosik
nŏrzyndnik czymsik
miyjscownik czymsik
wołŏcz cosik

synōnimy:

  1. cosi (cieszyńske), co, cosikej (cieszyńske), coś

antōnimy:

  1. nic

Partykuła

coś partykuła

  1. Używanŏ do ôznaczyniŏ cechy abo zdarzyniŏ we przibliżyniu.
    • 1978, Brunon Strzałka, Godek i Bojek Śląskich ciąg dalszy
    Tóż jakech wom już godoł, ten Hanys był jeden na rodzie i był fest bogaty, bo jego tatulek mieli cosik bez trzydzieści juterek grontu i to dobrego grontu, a nie takich pioskw, jak u nas we wsi.

Inksze jynzyki

  • angelski: something
  • czeski: něco
  • francuski: quelque chose
  • hiszpański: algo
  • italijański: qualcosa
  • niymiecki: etwas
  • polski: coś
  • ruski: что-то
  • słowacki: niečo
  • ukrajiński: щось