grōb

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 17:45, 24 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*grobъ}}. ===Wymŏwa=== {{as|grȯp}} ===Rzeczownik=== '''grōb''' {{mrzecz}} # przikryty dōł, kaj je pochowany umarty #* {{Strza...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *grobъ.

Wymŏwa

AS: [grȯp]

Rzeczownik

grōb rodzaj mynski rzeczowy

  1. przikryty dōł, kaj je pochowany umarty
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Ta Zofijka, co dostała tyn cały majōntek, kozała zawołać mulorzi i kozała im wymurować taki grōb z takim murkiym.
    • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
    Jedyn z przŏcielstwa idzie ôbsztelować grōb do kopidoła a świyntōmszã do farŏrza.

ôdmiana:

ôdmiana: grōb
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik grōb groby
dopołniŏcz grobu grobōw
cylownik grobowi grobōm
biernik grōb groby
nŏrzyndnik grobym grobami
pz.: grobōma
miyjscownik grobie grobach
wołŏcz grobie groby
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik grōb groby
dopołniŏcz grobu grobōw
cylownik grobowi grobōm
biernik grōb groby
nŏrzyndnik grobym grobami
pz.: grobōma
miyjscownik grobie grobach
wołŏcz grobie groby

Inksze jynzyki

  • angelski: grave, tomb
  • czeski: hrob
  • francuski: tombe, tombeau
  • hiszpański: sepulcro, tumba
  • niymiecki: Grab
  • polski: grób
  • ruski: могила