kōń

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 13:51, 21 mŏj 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*koňь}}, ze {{erb|pie|*ḱem-}}. ===Wymŏwa=== {{as|kõń}} ===Rzeczownik=== '''kōń''' {{mnosob}} # {{et|zoologijŏ}} zwiyrzã...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *koňь, ze praindoeuropejskigo *ḱem-.

Wymŏwa

AS: [kõń]

Rzeczownik

kōń rodzaj mynski niyôsobowy

  1. (zoologijŏ) zwiyrzã ze zorty Equus caballus L., używane do pōmocy przi robocie abo do jeżdzyniŏ na rzbiecie
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Posoł z niymi taki jedyn starszy od nich pachołek, kiery już był żyniaty i mioł też jednego swojego kōnia, co go też posoł.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    I ci nōm zaprzōngli kōnia do bryczki i nōm kładli wszystko toty, co my zapakowały.

ôdmiana:

ôdmiana: kōń
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kōń kōnie
dopołniŏcz kōnia kōni
cylownik kōniowi kōniōm
biernik kōnia kōnie
nŏrzyndnik kōniym kōniami
pz.: kōniōma
miyjscownik kōniu kōniach
wołŏcz kōniu kōnie
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kōń kōnie
dopołniŏcz kōnia kōni
cylownik kōniowi kōniōm
biernik kōnia kōnie
nŏrzyndnik kōniym kōniami
pz.: kōniōma
miyjscownik kōniu kōniach
wołŏcz kōniu kōnie

Frazeologijŏ

  1. być kōń do roboty
  2. chodzić jak kolasowy kōń
  3. co kōń wyskocz
  4. drzymać jak kōń przi gospodzie
  5. drzymać jak kōń przi ôju
  6. drzymać jak kōń przi tylcu
  7. dychawiczny jak Kapicōw kōń
  8. iś jak kolasowy kōń
  9. mocny jak kōń
  10. pracować jak kōń
  11. robić jak kōń
  12. rżeć jak kōń
  13. silny jak kōń
  14. uparty jak kōń
  15. urobić sie jak kōń
  16. wykōmynderowany jak cygōński kōń
  17. zapiyrać sie jak Kołdrōw kōń
  18. zdrowy jak kōń

Inksze jynzyki

  • angelski: horse
  • czeski: kůň
  • francuski: cheval
  • hiszpański: caballo
  • niymiecki: Pferd
  • polski: koń
  • ruski: конь