mantel

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 16:10, 21 mŏj 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ôd {{zap|de|Mantel}}, ôd {{poch|lat|mantum}}, ôd {{poch|lat|mantellum}}. Możliwe, że ôd {{poch|gal|*mantos, *mantalos}}, ôd {{poch|pc|*mant...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Mantel, ôd łaciny mantum, ôd łaciny mantellum. Możliwe, że ôd galijskigo *mantos, *mantalos, ôd praceltyckigo *mantos, *mantlos, ôd praindoeuropejskigo *menH-.

Wymŏwa

AS: [mãntel]

Rzeczownik

mantel rodzaj mynski rzeczowy

  1. (krawiectwo) wiyrchnie ôkrycie na zimniyjszõ pogodã
    Jak tam przylecioł, cały boroczysko czyrwóny a sfuczany, w tym czornym mantlu łod ołtorza, a chcioł kupić wino, chłopi kierzi tam siedzieli przy piwie se tak na niego zadziwali, [...]
    • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
    Mantlisko duge tak jak sztyry mantle moje.
    • 1933, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Dziołsze ze wsi ta deszcz nie dziwny – ale jakoś nie pasowoł tymu nowymu mantlu i strzewikom, w kiere sie wysztrychła.

ôdmiana:

ôdmiana: mantel
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik mantel mantle
dopołniŏcz mantla mantli
cylownik mantlowi mantlōm
biernik mantel mantle
nŏrzyndnik mantlym mantlami
pz.: mantlōma
miyjscownik mantlu mantlach
wołŏcz mantlu mantle
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik mantel mantle
dopołniŏcz mantla mantli
cylownik mantlowi mantlōm
biernik mantel mantle
nŏrzyndnik mantlym mantlami
pz.: mantlōma
miyjscownik mantlu mantlach
wołŏcz mantlu mantle

synōnimy:

  1. przes. ibercyjer, płŏszcz

Inksze jynzyki

  • angelski: coat, overcoat
  • czeski: kabát
  • francuski: manteau
  • hiszpański: abrigo, camisa, chaqueta, manto
  • niymiecki: Mantel, Pallium
  • polski: płaszcz
  • ruski: мантия, плащ