mantel

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Mantel, ôd łaciny mantum, ôd łaciny mantellum. Możliwe, że ôd galijskigo *mantos, *mantalos, ôd praceltyckigo *mantos, *mantlos, ôd praindoeuropejskigo *menH-.

Wymŏwa

AS: [mãntel]

Rzeczownik

mantel rodzaj mynski rzeczowy

1. (krawiectwo) wiyrchnie ôkrycie na zimniyjszõ pogodã
   • 2015, sušská rybka - blog sboru SCEAV Havířov-Suchá

   Jak tam przylecioł, cały boroczysko czyrwóny a sfuczany, w tym czornym mantlu łod ołtorza, a chcioł kupić wino, chłopi kierzi tam siedzieli przy piwie se tak na niego zadziwali, [...]

   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   Mantlisko duge tak jak sztyry mantle moje.

   • 1933, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   Dziołsze ze wsi ta deszcz nie dziwny – ale jakoś nie pasowoł tymu nowymu mantlu i strzewikom, w kiere sie wysztrychła.

ôdmiana:

ôdmiana: mantel
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	mantel	mantle
dopołniŏcz	mantla	mantli
cylownik	mantlowi	mantlōm
biernik	mantel	mantle
nŏrzyndnik	mantlym	mantlami pz.: mantlōma
miyjscownik	mantlu	mantlach
wołŏcz	mantlu	mantle

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	mantel	mantle
dopołniŏcz	mantla	mantli
cylownik	mantlowi	mantlōm
biernik	mantel	mantle
nŏrzyndnik	mantlym	mantlami pz.: mantlōma
miyjscownik	mantlu	mantlach
wołŏcz	mantlu	mantle

synōnimy:

1. ibercyjer, płŏszcz

Inksze jynzyki

• angelski: coat, overcoat
• czeski: kabát
• francuski: manteau
• hiszpański: abrigo, camisa, chaqueta, manto
• niymiecki: Mantel, Pallium
• polski: płaszcz
• ruski: мантия, плащ