noga

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 16:09, 22 mŏj 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*noga}}, ze {{erb|pbs|*nogā́ˀ}}, ze {{erb|pie|*h₃nṓgʰs}}. ===Wymŏwa=== {{as|n'''o'''ga}} ===Rzeczownik=== '''noga''' {{zyns...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *noga, ze prabałtosłowiańskigo *nogā́ˀ, ze praindoeuropejskigo *h₃nṓgʰs.

Wymŏwa

AS: [noga]

Rzeczownik

noga rodzaj żyński

  1. spodniŏ kōńczyna ôd ludzi i kożdŏ kōńczyna u zwiyrzōnt
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    Padŏ - tyn mie już gryzie po nogach, skoczki, pies mŏ skoczki.
    • 1930, Jan Łysek, mōnolog, co go zapisoł z pamiyńci Pawoł Zawada
    [...] jeszcze mi zima, a ône jyny taki rzŏdki cosi na nogach i bōtki też chudobne, bo krōnfleki z krziwej karkoszki i jeszcze źle ustruganej; [...]
  2. spodniŏ tajla ôd jakijś masziny abo przedmiotu, co ôn na nij stoji
    • 1939, Stanisław Bąk, Teksty gwarowe z polskiego Śląska
    Bo i jakech była na katelmusie przed ślubym, to pamiyntōm jak nōm młodym dorŏdzoł, że chłop mŏ z gruby deseczkã po deseczce nosić i izbã wydelować, potym baba mŏ jōm umyć, a było to prŏwda, bo jak my to tak zrobiyli, to my uznali, że na delinach nogi ôd szranku i ôd łōżka niy gnijōm, a byli my też zdrowsi.

ôdmiana:

ôdmiana: noga
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik noga nogi
dopołniŏcz nogi nōg
cylownik nodze nogōm
biernik nogã nogi
nŏrzyndnik nogōm nogami
pz.: nogōma
miyjscownik nodze nogach
wołŏcz nogo nogi
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik noga nogi
dopołniŏcz nogi nōg
cylownik nodze nogōm
biernik noga nogi
nŏrzyndnik nogōm nogami
pz.: nogōma
miyjscownik nodze nogach
wołŏcz nogo nogi

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: leg
  • czeski: noha
  • francuski: jambe
  • hiszpański: pierna
  • niymiecki: Bein
  • polski: noga
  • ruski: нога