polski

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [polsʹḱi]

Przimiotnik

polski przimiotnik

  1. taki, co sie tykŏ Polski abo Polŏkōw
    • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego
    Manek Uszoków wyuczył sie przed wojnom za rechtora, wziyni go do polskigo wojska
    • 1856, Edward Świerkiewicz, Polák w Śląsku, lebo dwá Wachtárze w jednéj dziedzinie
    Dwo podrōżni polscy panowie.
  2. (archajiczne) taki, co sie tykŏ Ślōnska abo Ślōnzŏkōw
    • 1937, Reinhold Olesch, Die Slavischen Dialekte Oberschlesiens
    ludzie polscy z gōr, tam z tych smandōw ôd Bytōnia, przezywajōm nŏs bańdziochy i chanŏki

ôdmiana:

ôdmiana: polski
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
môs/mzw mrz ż n môs nmôs
mianownik polski polskŏ polske polscy polske
dopołniŏcz polskigo polskij polskigo polskich
cylownik polskimu polskij polskimu polskim
biernik polskigo polski polskõ polski polskich polske
nŏrzyndnik polskim polskōm polskim polskimi
miyjscownik polskim polskij polskim polskich
wołŏcz polski polskŏ polske polscy polske
ôdmiana: wyższy stopiyń
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
môs/mzw mrz ż n môs nmôs
mianownik barzij polski barzij polskŏ barzij polske barzij polscy barzij polske
dopołniŏcz barzij polskigo barzij polskij barzij polskigo barzij polskich
cylownik barzij polskimu barzij polskij barzij polskimu barzij polskim
biernik barzij polskigo barzij polski barzij polskõ barzij polski barzij polskich barzij polske
nŏrzyndnik barzij polskim barzij polskōm barzij polskim barzij polskimi
miyjscownik barzij polskim barzij polskij barzij polskim barzij polskich
wołŏcz barzij polski barzij polskŏ barzij polske barzij polscy barzij polske
ôdmiana: nojwyższy stopiyń
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
môs/mzw mrz ż n môs nmôs
mianownik nojbarzij polski nojbarzij polskŏ nojbarzij polske nojbarzij polscy nojbarzij polske
dopołniŏcz nojbarzij polskigo nojbarzij polskij nojbarzij polskigo nojbarzij polskich
cylownik nojbarzij polskimu nojbarzij polskij nojbarzij polskimu nojbarzij polskim
biernik nojbarzij polskigo nojbarzij polski nojbarzij polskõ nojbarzij polski nojbarzij polskich nojbarzij polske
nŏrzyndnik nojbarzij polskim nojbarzij polskōm nojbarzij polskim nojbarzij polskimi
miyjscownik nojbarzij polskim nojbarzij polskij nojbarzij polskim nojbarzij polskich
wołŏcz nojbarzij polski nojbarzij polskŏ nojbarzij polske nojbarzij polscy nojbarzij polske


kolokacyje:

  1. polskŏ nŏrodowość, polske ôbywatelstwo

Inksze jynzyki

  • angelski: Polish
  • czeski: polský, polština
  • francuski: polonais
  • hiszpański: polaco
  • italijański: polacco
  • niymiecki: Polnisch, polnisch
  • polski: polski
  • ruski: польский
  • słowacki: poľský, poľština
  • ukrajiński: польська, польський

Rzeczownik

polski rodzaj mynski rzeczowy

  1. jedyn ze jynzykōw słowiańskich
    “Ślōnski to je taki polski, ino z niymieckimi ausdrukami. I trocha śmiysznym, czeskim klangiym”
  2. przedmiot we szkole
    • 2011, Gazeta Ustrońska
    Wiycie, na polskim abo na historyji, to może sie wóm udać coś pobałuszyć i dobróm note dostaniecie, ale na rachunkach to sie tak nie do.

ôdmiana:

ôdmiana: polski
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik polski polske
dopołniŏcz polskigo polskich
cylownik polskimu polskim
biernik polski polske
nŏrzyndnik polskim polskimi
pz.: polskōma
miyjscownik polskim polskich
wołŏcz polski polske
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik polski polske
dopołniŏcz polskigo polskich
cylownik polskimu polskim
biernik polski polske
nŏrzyndnik polskim polskimi
pz.: polskōma
miyjscownik polskim polskich
wołŏcz polski polske