reż

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *rъžь, ôd praindoeuropejskigo *wrugʰyo-. Porōwnej czeske rež, ruske рожь (roż), litewske rugỹs, niymiecke Roggen, angelske rye.

Wymŏwa

AS: [rež]

Rzeczownik

reż rodzaj żyński

1. roślina, zorta ôbiylŏ, ziŏrko tyj rośliny
   • Giskana Fojermana

   My na naszych pioskach sioli yno żyto, znaczy reż i czasami owies. Tak kole połowy lipca zaczynało sie oglóndać ta reż, czy już nima żdżało.

   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Stanōli se, patrzōm na tego siwka a siwek sie oglōndo od żłoba i rży.

   • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski

   Jak w niedzielã padŏ, pochybi reż; jak w piyńdziałek padŏ, żyto pochybi; jak wy wtorek padŏ, to jynczmyń i ôwies pochybiōm.

ôdmiana:

ôdmiana: reż
przipadek	liczba pojedynczŏ
mianownik	reż
dopołniŏcz	rży
cylownik	rży
biernik	reż
nŏrzyndnik	rżōm
miyjscownik	rży
wołŏcz	rży

synōnimy:

1. żyto

Inksze jynzyki

• angelski: rye
• czeski: rež
• francuski: seigle
• hiszpański: centeno
• niymiecki: Roggen
• polski: żyto
• ruski: рожь