reż

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *rъžь, ôd praindoeuropejskigo *wrugʰyo-. Porōwnej czeske rež, ruske рожь (roż), litewske rugỹs, niymiecke Roggen, angelske rye.

Wymŏwa

AS: [rež]

Rzeczownik

reż rodzaj żyński

  1. roślina, zorta ôbiylŏ, ziŏrko tyj rośliny
    My na naszych pioskach sioli yno żyto, znaczy reż i czasami owies. Tak kole połowy lipca zaczynało sie oglóndać ta reż, czy już nima żdżało.
    • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
    Jak w niedzielã padŏ, pochybi reż; jak w piyńdziałek padŏ, żyto pochybi; jak wy wtorek padŏ, to jynczmyń i ôwies pochybiōm.

ôdmiana:

ôdmiana: reż
przipadek liczba pojedynczŏ
mianownik reż
dopołniŏcz rży
cylownik rży
biernik reż
nŏrzyndnik rżōm
miyjscownik rży
wołŏcz rży

synōnimy:

  1. żyto

Inksze jynzyki

  • angelski: rye
  • czeski: rež
  • francuski: seigle
  • hiszpański: centeno
  • niymiecki: Roggen
  • polski: żyto
  • ruski: рожь