kapsa

Etymologijŏ

Ôd czeskigo kapsa, ôd łaciny capsa, ôd łaciny capiō, ôd praindoeuropejskigo *kh₂pyéti, ôd praindoeuropejskigo *keh₂p-.

Wymŏwa

AS: [kapsa]

Rzeczownik

kapsa rodzaj żyński

1. (krawiectwo, połednie) małŏ skrytka przi ôblyczyniu abo taszy
   • 1924, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   Bo musza przyznać, że latoś mieliśmy prawdziwe szalone gody, przy których i kapsa i głowa szalała.

   • 1930, Jan Łysek, mōnolog, co go zapisoł z pamiyńci Pawoł Zawada

   Nikerzi zaś majōm w kapsie kōnsek płōtna, do kerego aji nos uciyrajōm.

   • 1908, Emanuel Grim, Skōnd sie wziyni Cygōni?

   Wziōn ōn jedyn gwōźdź i schowoł go do kapsy, bo se myśloł, że jak bydzie jednego gwoździa chybiać, to Pōnbōczka nie ukrziżujōm...

ôdmiana:

ôdmiana: kapsa
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	kapsa	kapsy
dopołniŏcz	kapsy	kapsōw
cylownik	kapsie	kapsōm
biernik	kapsã	kapsy
nŏrzyndnik	kapsōm	kapsami pz.: kapsōma
miyjscownik	kapsie	kapsach
wołŏcz	kapso	kapsy

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	kapsa	kapsy
dopołniŏcz	kapsy	kapsōw
cylownik	kapsie	kapsōm
biernik	kapsa	kapsy
nŏrzyndnik	kapsōm	kapsami pz.: kapsōma
miyjscownik	kapsie	kapsach
wołŏcz	kapso	kapsy

synōnimy:

1. pōłn. kabza, przes. dyzbok

Inksze jynzyki

• angelski: pocket
• czeski: kapsa
• francuski: poche
• hiszpański: bandeja, bolsillo, cuenta
• niymiecki: Tasche
• polski: kieszeń
• ruski: карман