klōzka

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Kloß.

Wymŏwa

AS: [klȯska]

Rzeczownik

klōzka rodzaj żyński

1. (kuchnia) warzōne jŏdło z ciasta z kartŏfli, mōnki i inkszych skłŏdnikōw, podŏwane do drugigo daniŏ
   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   Nakłŏdŏ cerze na talyrz tuplowane porcyje biołych klōzek, polywŏ gynstōm zōuzōm.

   • 1937, Reinhold Olesch, Die Slavischen Dialekte Oberschlesiens

   Kartŏfli garniec nastrużã, kans miansa postawiã, a poty wielki garniec klōzek nawarzã, wielki garniec buchtōw, bo mōm takich żarłochōw, co moc zjōm, bo sie narobiōm, to moc zjōm.

ôdmiana:

ôdmiana: klōzka
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	klōzka	klōzki
dopołniŏcz	klōzki	klōzek
cylownik	klōzce	klōzkōm
biernik	klōzkã	klōzki
nŏrzyndnik	klōzkōm	klōzkami pz.: klōzkōma
miyjscownik	klōzce	klōzkach
wołŏcz	klōzko	klōzki

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	klōzka	klōzki
dopołniŏcz	klōzki	klōzek
cylownik	klōzce	klōzkōm
biernik	klōzka	klōzki
nŏrzyndnik	klōzkōm	klōzkami pz.: klōzkōma
miyjscownik	klōzce	klōzkach
wołŏcz	klōzko	klōzki

synōnimy:

1. ciesz. gałuszka, gumiklyjza

Inksze jynzyki

• angelski: dumpling
• czeski: kulička
• francuski: do dodaniŏ
• hiszpański: do dodaniŏ
• niymiecki: Kloß
• polski: kluska
• ruski: do dodaniŏ