kość
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *kostь, ze praindoeuropejskigo *kost-.
Wymŏwa
AS: [kość]
Rzeczownik
kość rodzaj żyński
- (anatōmijŏ) tajla szkeletu ludzi abo zwiyrzōnt
- 1907, Jan Obuszek, Jako gorol lyczył prosien
- Chłopie, to prosiyn mŏ grbietowōm kość złōmanōm, – nie par nic, jyny weź kōł, abo co, rznij po grbiecie, a naprawisz.
- Łodechcialo mu sie wtynczas cołkigo rewiru i z bolawym krziżym do roboty poszoł. Coź, kie kości za jakiś czas zajś dały o siebie znać.
ôdmiana:
| ôdmiana: kość | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | kość | kości |
| dopołniŏcz | kości | kości |
| cylownik | kości | kościōm |
| biernik | kość | kości |
| nŏrzyndnik | kościōm | kościami pz.: kościōma |
| miyjscownik | kości | kościach |
| wołŏcz | kości | kości |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | kość | kości |
| dopołniŏcz | kości | kości |
| cylownik | kości | kościōm |
| biernik | kość | kości |
| nŏrzyndnik | kościōm | kościami pz.: kościōma |
| miyjscownik | kości | kościach |
| wołŏcz | kości | kości |
synōnimy:
- pot. gnŏt
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: bone
- czeski: kost
- francuski: os
- hiszpański: hueso
- niymiecki: Knochen
- polski: kość
- ruski: кость
