kolano

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *kolěno, ze praindoeuropejskigo *kʷelH-

Wymŏwa

AS: [kolãno]

Rzeczownik

kolano rodzaj nijaki

1. (anatōmijŏ) stŏw we nodze, co łōnczy udo i łydkã
   • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego

   Miołech tam trocha szczyścio od Boga, bo dostołech śpliter w kolano, jak my naciyrali na Belgorod.

   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Jak tak śniega nawaliło pod kolana, to sie na tyn „Eprajch” szło nie dwie godziny, ale trzi, a niekiedy i sztyry.

ôdmiana:

ôdmiana: kolano
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	kolano	kolana
dopołniŏcz	kolana	kolan
cylownik	kolanu	kolanōm
biernik	kolano	kolana
nŏrzyndnik	kolanym	kolanami pz.: kolanōma
miyjscownik	kolanie	kolanach
wołŏcz	kolano	kolana

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	kolano	kolana
dopołniŏcz	kolana	kolan
cylownik	kolanu	kolanōm
biernik	kolano	kolana
nŏrzyndnik	kolanym	kolanami pz.: kolanōma
miyjscownik	kolanie	kolanach
wołŏcz	kolano	kolana

Frazeologijŏ

• łysy jak kolano
• mieć z gowy kolano

Inksze jynzyki

• angelski: knee
• czeski: koleno
• francuski: genou
• hiszpański: rodilla
• italijański: ginocchio
• niymiecki: Knie
• polski: kolano
• ruski: колено
• słowacki: koleno
• ukrajiński: коліно