krok

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *krokъ.

Wymŏwa

AS: [krok]

Rzeczownik

krok rodzaj mynski rzeczowy

  1. ruch wykōnowany przi chodzyniu; dugość drōgi, co sie jã przebywŏ, kej sie przenosi jednã nogã w jakõś strōnã
    • 2017, Gotyk w godce. Jednoaktówki po śląsku
    Jeszcze dwa kroki i jeszcze jeden…
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    Baltazar Łowsiok i Wawrzyn Świnka nigdy nie łodstępowali ani na krok łod swego pana.

ôdmiana:

ôdmiana: krok
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik krok kroki
dopołniŏcz kroku krokōw
cylownik krokowi krokōm
biernik krok kroki
nŏrzyndnik krokym krokami
pz.: krokōma
miyjscownik kroku krokach
wołŏcz kroku kroki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik krok kroki
dopołniŏcz kroku krokōw
cylownik krokowi krokōm
biernik krok kroki
nŏrzyndnik krokym krokami
pz.: krokōma
miyjscownik kroku krokach
wołŏcz kroku kroki

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: step
  • czeski: chůze
  • francuski: pas
  • hiszpański: paso
  • niymiecki: Tritt
  • polski: krok
  • ruski: шаг