krowa
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *korva, ze praindoeuropejskigo *ḱer.
Wymŏwa
AS: [krova]
Rzeczownik
krowa rodzaj żyński
- majoryntnŏ samica dōmowego bydła
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- To piyrwyj we chlywach, to tak ci parobcy, to musieli dycki wachã mieć, co jakby se krowa co zrobiyła, to musieli, takŏ pożar to była.
- 1929, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
- Jakbyś zaś ni mioł krowy, to sie wygodej do cholewy od buta, ale uważej, żeby ten but nie był na dole dziurawy.
- (pejoratywne) ôbraźliwe ôkryślynie ne kobiytã
- 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
- “A matka twoja jak sie mianuje?” “Starŏ krowa.”
ôdmiana:
| ôdmiana: krowa | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | krowa | krowy |
| dopołniŏcz | krowy | krōw |
| cylownik | krowie | krowōm |
| biernik | krowã | krowy |
| nŏrzyndnik | krowōm | krowami pz.: krowōma |
| miyjscownik | krowie | krowach |
| wołŏcz | krowo | krowy |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | krowa | krowy |
| dopołniŏcz | krowy | krōw |
| cylownik | krowie | krowōm |
| biernik | krowa | krowy |
| nŏrzyndnik | krowōm | krowami pz.: krowōma |
| miyjscownik | krowie | krowach |
| wołŏcz | krowo | krowy |
antōnimy:
Frazeologijŏ
- boczyć sie jak bodlawŏ krowa
- boczyć sie jak krowa przy tylcu
- być jak żelaznŏ krowa
- chodzić jak cielnŏ krowa
- czekać jak krowa tylca
- dziwać sie jak bodlawŏ krowa
- mieć brzuch jak cielnŏ krowa
- podziwać sie na kogoś jak bodlawŏ krowa
- ryczeć jak jałowŏ krowa
- kōmuś sie zaś krowa ocielyła
- stŏć jak krowa
- wypasiōny jak krowa na suchym ścierniu
Inksze jynzyki
- angelski: cow
- czeski: kráva
- francuski: vache
- hiszpański: vaca
- italijański: mucca, vacca
- niymiecki: Kuh
- polski: krowa
- ruski: корова
- słowacki: krava
- ukrajiński: корова
