ksiōnżka

Etymologijŏ

Zdrobniōne ksiynga, co pochodzi ôd prasłowiańskigo *kъňiga.

Wymŏwa

AS: [ḱśȯũ̯ška]

Rzeczownik

ksiōnżka rodzaj żyński

1. (bibliŏtykarstwo) zbiōr zeszytych i ôprawiōnych archōw papiōru, co na nich je wydurkowany jakiś tekst
   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   Ôn siŏd za stōł i rożgnōł świyczkã i czytoł w ksiōnżce.

   • Giskana Fojermana

   Na drugi dziyń, we wieczōr, dziołszka siedziała na leżance i czytała se ksiōnżka, jak oroz pod oknym coś migło.

2. treść ksiōnżki
   • 2017, Marcin Melon, Umrzik we szranku

   [...] ôna wōm tela naôsprawio, że poradzicie ksiōnżka napisać.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: ksiōnżka
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ksiōnżka	ksiōnżki
dopołniŏcz	ksiōnżki	ksiōnżek
cylownik	ksiōnżce	ksiōnżkōm
biernik	ksiōnżkã	ksiōnżki
nŏrzyndnik	ksiōnżkōm	ksiōnżkami pz.: ksiōnżkōma
miyjscownik	ksiōnżce	ksiōnżkach
wołŏcz	ksiōnżko	ksiōnżki

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ksiōnżka	ksiōnżki
dopołniŏcz	ksiōnżki	ksiōnżek
cylownik	ksiōnżce	ksiōnżkōm
biernik	ksiōnżka	ksiōnżki
nŏrzyndnik	ksiōnżkōm	ksiōnżkami pz.: ksiōnżkōma
miyjscownik	ksiōnżce	ksiōnżkach
wołŏcz	ksiōnżko	ksiōnżki

kolokacyje:

• ksiōnżka kucharskŏ, ksiōnżka do dzieci

synōnimy:

1. ksiynga
2. lektura, dzieło, tekst

Inksze jynzyki

• angelski: book
• czeski: kniha
• francuski: livre
• hiszpański: libro
• niymiecki: Buch
• polski: książka
• ruski: книга|кни́га