kszeft
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze niymieckigo Geschäft, ôd pragermańskigo *gaskaftiz.
Wymŏwa
AS: [kšeft]
Rzeczownik
kszeft rodzaj mynski rzeczowy
- (cieszyńske) sklep, gyszeft
- Za tym kszeftym z tymi modernymi cygaretlami mómy zieliniorza.
ôdmiana:
ôdmiana: kszeft | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | kszeft | kszefty |
dopołniŏcz | kszeftu | kszeftōw |
cylownik | kszeftowi | kszeftōm |
biernik | kszeft | kszefty |
nŏrzyndnik | kszeftym | kszeftami pz.: kszeftōma |
miyjscownik | kszefcie | kszeftach |
wołŏcz | kszefcie | kszefty |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | kszeft | kszefty |
dopołniŏcz | kszeftu | kszeftōw |
cylownik | kszeftowi | kszeftōm |
biernik | kszeft | kszefty |
nŏrzyndnik | kszeftym | kszeftami pz.: kszeftōma |
miyjscownik | kszefcie | kszeftach |
wołŏcz | kszefcie | kszefty |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: shop, store
- czeski: obchod
- francuski: boutique, magasin
- hiszpański: tienda
- italijański: bottega, negozio
- niymiecki: Geschäft, Laden
- polski: sklep
- ruski: магазин
- słowacki: obchod, predajňa
- ukrajiński: крамниця