kwieciyń

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *květьnь.

Wymŏwa

AS: [kfʹi ̯ėćỹń]

Rzeczownik

kwieciyń rodzaj mynski rzeczowy

  1. sztwŏrty miesiōnc roku podle kalyndŏrza gregoriańskigo i juliańskigo
    • 2010, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W okopach frontu wschodniego
    U nos wiosna wcześniejszo. Za marca sie wszystko robi. W kwietniu, moju – darmo grzebać w ziymi.
    • Protokoły sōndowe sōndu rozjymczego we krysie strzeleckim 1845-1938
    Tyn mur, co mi ôd mojej chałupy niszczycie, do kwietnia mŏ być ôbciepany;

ôdmiana:

ôdmiana: kwieciyń
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kwieciyń kwietnie
dopołniŏcz kwietnia kwietniōw
cylownik kwietniowi kwietniōm
biernik kwieciyń kwietnie
nŏrzyndnik kwietniym kwietniami
pz.: kwietniōma
miyjscownik kwietniu kwietniach
wołŏcz kwietniu kwietnie
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik kwieciyń kwietnie
dopołniŏcz kwietnia kwietniōw
cylownik kwietniowi kwietniōm
biernik kwieciyń kwietnie
nŏrzyndnik kwietniym kwietniami
pz.: kwietniōma
miyjscownik kwietniu kwietniach
wołŏcz kwietniu kwietnie

synōnimy:

  1. april, ciesz. apryl

Inksze jynzyki

  • angelski: April
  • czeski: duben
  • francuski: avril
  • hiszpański: abril
  • italijański: aprile
  • niymiecki: April, Ostermond
  • polski: kwiecień
  • ruski: апрель
  • słowacki: apríl
  • ukrajiński: квітень