kwieciyń

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *květьnь.

Wymŏwa

AS: [kfʹi ̯ėćỹń]

Rzeczownik

kwieciyń rodzaj mynski rzeczowy

1. sztwŏrty miesiōnc roku podle kalyndŏrza gregoriańskigo i juliańskigo
   • 2010, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W okopach frontu wschodniego

   U nos wiosna wcześniejszo. Za marca sie wszystko robi. W kwietniu, moju – darmo grzebać w ziymi.

   • Protokoły sōndowe sōndu rozjymczego we krysie strzeleckim 1845-1938

   Tyn mur, co mi ôd mojej chałupy niszczycie, do kwietnia mŏ być ôbciepany;

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: kwieciyń
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	kwieciyń	kwietnie
dopołniŏcz	kwietnia	kwietniōw
cylownik	kwietniowi	kwietniōm
biernik	kwieciyń	kwietnie
nŏrzyndnik	kwietniym	kwietniami pz.: kwietniōma
miyjscownik	kwietniu	kwietniach
wołŏcz	kwietniu	kwietnie

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	kwieciyń	kwietnie
dopołniŏcz	kwietnia	kwietniōw
cylownik	kwietniowi	kwietniōm
biernik	kwieciyń	kwietnie
nŏrzyndnik	kwietniym	kwietniami pz.: kwietniōma
miyjscownik	kwietniu	kwietniach
wołŏcz	kwietniu	kwietnie

synōnimy:

1. april, ciesz. apryl

Inksze jynzyki

• angelski: April
• czeski: duben
• francuski: avril
• hiszpański: abril
• italijański: aprile
• niymiecki: April, Ostermond
• polski: kwiecień
• ruski: апрель
• słowacki: apríl
• ukrajiński: квітень