lew

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *lьvъ.

Wymŏwa

AS: [lef]

Rzeczownik

lew rodzaj mynski niyôsobowy

1. (zoologijŏ) Panthera leo, zorta srogigo cycacza ze familije kotowatych
   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   I wezdrzoł przōdzi na tã sierć s tygo lwa i ôbmiynił sie i lecioł tak długo aż mu sie zmierzło.

   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   Widzioł żech z pyska fest na lwa podane.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   [...] znŏd tam zdechłego kōnia i wele tygo kōnia były zwiyrzynta lew, ôreł, niedźwiydź, zajōnc a mrowiec, [...]

ôdmiana:

ôdmiana: lew
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	lew	lwy
dopołniŏcz	lwa	lwōw
cylownik	lwu	lwōm
biernik	lwa	lwy
nŏrzyndnik	lwym	lwami pz.: lwōma
miyjscownik	lwie	lwach
wołŏcz	lwie	lwy

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	lew	lwy
dopołniŏcz	lwa	lwōw
cylownik	lwu	lwōm
biernik	lwa	lwy
nŏrzyndnik	lwym	lwami pz.: lwōma
miyjscownik	lwie	lwach
wołŏcz	lwie	lwy

Frazeologijŏ

• mieć sie dobrze jak lew na pomyjach

Inksze jynzyki

• angelski: lion
• czeski: lev
• francuski: lion
• hiszpański: león
• niymiecki: Löwe
• polski: lew
• ruski: лев