lud

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *ľudъ, ze praindoeuropejskigo *h₁lewdʰ-.

Wymŏwa

AS: [lut]

Rzeczownik

lud rodzaj mynski rzeczowy

  1. grupa etnicznŏ
    • 1935, Feliks Steuer, Z naszej źymjy ślunskej
    Tamto skrōmnõ kiczkã / Tobie ôfiarujã, / Dobri ludu ślōnski, / Co cie tak miyłujã.
    • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
    Polŏki byli dlŏ niego dycki dalekim wschodnim ludym — jakōmś katolickōm zortōm Rusōw, co ô nij mało wiadōmo i co niōm niy trza sie interesować;
  2. miyszkańcy wsi
    • 1819, krōnika ôd Jury Gajdzice
    W r. 1819 była yeszcze większo bieda, o pieniądze, na pospolity lud było bardzo źle.
  3. klasa społecznŏ, co ludzie z nij robiōm fizycznie
    • 1912, Po pracy
    Niech jino terazki se wszyjscy wdycki od serco śpiywają: „Spiesz na wybory ludu roboczy!” a bydzie już tyż zwyciynstwo.
  4. zbiōr ludzi
    • 2010, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W okopach frontu wschodniego
    Chłopie, jeszcześ tela luda niy widzioł na oczy.

ôdmiana:

ôdmiana: lud
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik lud ludy
dopołniŏcz ludu, luda[1] ludōw
cylownik ludowi ludōm
biernik lud ludy
nŏrzyndnik ludym ludami
pz.: ludōma
miyjscownik ludzie ludach
wołŏcz ludu ludy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik lud ludy
dopołniŏcz ludu, luda ludōw
cylownik ludowi ludōm
biernik lud ludy
nŏrzyndnik ludym ludami
pz.: ludōma
miyjscownik ludzie ludach
wołŏcz ludu ludy

synōnimy:

  1. nŏrōd, plymiã
  2. bauerstwo, wieś, siodłŏcy
  3. proletariat
  4. ciźba

Inksze jynzyki

  • angelski: nation, people
  • czeski: lid
  • francuski: peuple
  • hiszpański: pueblo
  • italijański: popolo
  • niymiecki: Volk
  • polski: lud
  • ruski: народ
  • słowacki: ľud
  • ukrajiński: наро́д

Przipisy

  1. ^ Ino we znaczyniu 4.