lynzyk
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *ęzykъ, ze prabałtosłowiańskigo *inźūˀ, ze praindoeuropejskigo *dn̥ǵʰwéh₂s.
Wymŏwa
AS: [lỹnzyk]
Rzeczownik
lynzyk rodzaj mynski rzeczowy
- (anatōmijŏ) part ciała we gymbie, co na nim sie czuje szmak i używŏ go do inkszych cylōw; u ludzi nojważniyjsze nŏczynie przi mōwiyniu
- 1995, Bogdan Dzierżawa, Utopek z Wielopola
- Szewcym aż szarpło, żeby mu coś odpolić, ale sie w lynzyk ugryź.
- (lingwistyka) zbiōr słōw i gramatycznych prawideł używanych we jakimś strzodowisku
- Jynzykoznawce miynióm, iże słówecko pielmień (skorzij pielniań) wandluje sie łod lynzyków „ugrofińskich”.
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: jynzyk |
---|
pokŏżuproszczōny zŏpis |
---|
synōnimy:
Frazeologijŏ
Patrz: jynzyk
Inksze jynzyki
- angelski: language, tongue
- czeski: jazyk
- francuski: langue
- hiszpański: habla, idioma, jerga, lengua, lenguaje, lengüeta
- niymiecki: Sprache, Zunge
- polski: język
- ruski: язык