mŏj
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [moi ̯], [moui ̯] (ôpol.)
Rzeczownik
mŏj rodzaj mynski rzeczowy
- piōnty miesiōnc w roku podle kalyndŏrza gregoriańskigo i juliańskigo
- 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
- Je mŏj 1918 roku, je ciepło, a wagōn mŏ ściany z desek wrażōnych we ôcylowy szkelet i z desek mŏ dźwiyrze, [...]
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- To w mŏja, piyrszego mŏja, to robiymy krziżyjki, a stawiōmy po trzech na polu, aż do postrzodka palmo.
- 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
- W mŏju dostŏwały gujsiynta baj ôbrzinkã, to je wiyrch ôbżnuti z młodygo ôbiylŏ.
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: mŏj |
---|
pokŏżuproszczōny zŏpis |
---|
kolokacyje:
- piyrszy mŏja
Inksze jynzyki
- angelski: May
- czeski: květen
- francuski: mai
- hiszpański: mayo
- niymiecki: Mai, Wonnemond
- polski: maj
- ruski: май