marzec
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze postrzodkowowysokoniymieckigo marz, ôd łaciny mārtius, ôd łaciny Mārs, ôd praitalskigo *Mawort.
Wymŏwa
AS: [mažec]
Rzeczownik
marzec rodzaj mynski rzeczowy
- trzeci miesiōnc we roku podle kalyndŏrza gregoriańskigo i juliańskigo
- 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
- Rok je 1904 i je marzec, kajzer prawie nagroł mŏwã do nŏrodu na woskowõ walcã wynŏdniyntõ ôd Edisona.
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- To tak jedyn dwadziōstygo marca my musieli iś furt, a siedym niedziel my byli furt z Gostumiy, siedym niedziel.
ôdmiana:
| ôdmiana: marzec | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | marzec | marce |
| dopołniŏcz | marca | marcōw |
| cylownik | marcowi | marcōm |
| biernik | marzec | marce |
| nŏrzyndnik | marcym | marcami pz.: marcōma |
| miyjscownik | marcu | marcach |
| wołŏcz | marcu | marce |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | marzec | marce |
| dopołniŏcz | marca | marcōw |
| cylownik | marcowi | marcōm |
| biernik | marzec | marce |
| nŏrzyndnik | marcym | marcami pz.: marcōma |
| miyjscownik | marcu | marcach |
| wołŏcz | marcu | marce |
Inksze jynzyki
- angelski: March
- czeski: březen
- francuski: mars
- hiszpański: marzo
- italijański: marzo
- niymiecki: März
- polski: marzec
- ruski: март
- słowacki: marec
- ukrajiński: березень
