meter

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Meter, ôd francuskigo mètre, ôd starogreckigo μέτρον.

Wymŏwa

AS: [meter]

Rzeczownik

meter rodzaj mynski rzeczowy

1. bazowŏ jednostka dugości we Miyndzynŏrodowym Systymie Jednostek Miŏr rōwnŏ dystansowi, co go przebywŏ światło we prōzni w czasie 1/299 792 458 sekundy
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Ale co go prziciōngnōł ku grobli, to szczuka chlast ogōnym i zaś byli poram metrōw od groble.

   • 1931, Stanisław Piecha, Ô utopcach

   Taki utoplec to nie jest wielki, jyno taki mały. Bydzie mioł może z tak meter dwadzieścia.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: meter
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	meter	metry
dopołniŏcz	metra	metrōw
cylownik	metrowi	metrōm
biernik	meter	metry
nŏrzyndnik	metrym	metrami pz.: metrōma
miyjscownik	metrze	metrach
wołŏcz	metrze	metry

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	meter	metry
dopołniŏcz	metra	metrōw
cylownik	metrowi	metrōm
biernik	meter	metry
nŏrzyndnik	metrym	metrami pz.: metrōma
miyjscownik	metrze	metrach
wołŏcz	metrze	metry

Inksze jynzyki

• angelski: meter
• czeski: metr
• francuski: mètre
• hiszpański: metro
• niymiecki: Meter
• polski: metr
• ruski: метр, мэтр