most

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *mostъ, ôd praindoeuropejskigo *masd- + *tos

Wymŏwa

AS: [most]

Rzeczownik

most rodzaj mynski rzeczowy

1. (architektura) budōnek postawiōny, żeby połōnczyć dwa pōnkty nad jakōmś zŏwadōm, bp. rzykōm, dolinōm abo drōgōm
   • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego

   Wtynczos cóż? Dwie owsiónki do korby i wio na cysarsko bez mosty na Wiśle i Sole!

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Jak chodziōł na zabawã do drugij wsi, to widzioł na tym moście psa leżeć jak wielke cielã.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   [...] a terŏz do Frankraju bez Rajno my jechali, bo mosty byli, abo były, potrzaskane nazŏd we Frankraju.

   • 1819, krōnika ôd Jury Gajdzice

   W Cieszynie Olza też tak wielko była, że most chciało wziąńć.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: most
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	most	mosty
dopołniŏcz	mostu	mostōw
cylownik	mostowi	mostōm
biernik	most	mosta
nŏrzyndnik	mostym	mostami pz.: mostōma
miyjscownik	moscie	mostach
wołŏcz	moscie	mosty

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	most	mosty
dopołniŏcz	mostu	mostōw
cylownik	mostowi	mostōm
biernik	most	mosta
nŏrzyndnik	mostym	mostami pz.: mostōma
miyjscownik	moscie	mostach
wołŏcz	moscie	mosty

Inksze jynzyki

• angelski: bridge
• czeski: most
• francuski: pont
• hiszpański: puente
• niymiecki: Brücke
• polski: most
• ruski: мост