most

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *mostъ, ôd praindoeuropejskigo *masd- + *tos

Wymŏwa

AS: [most]

Rzeczownik

most rodzaj mynski rzeczowy

  1. (architektura) budōnek postawiōny, żeby połōnczyć dwa pōnkty nad jakōmś zŏwadōm, bp. rzykōm, dolinōm abo drōgōm
    • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego
    Wtynczos cóż? Dwie owsiónki do korby i wio na cysarsko bez mosty na Wiśle i Sole!
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    Jak chodziōł na zabawã do drugij wsi, to widzioł na tym moście psa leżeć jak wielke cielã.
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    [...] a terŏz do Frankraju bez Rajno my jechali, bo mosty byli, abo były, potrzaskane nazŏd we Frankraju.
    • 1819, krōnika ôd Jury Gajdzice
    W Cieszynie Olza też tak wielko była, że most chciało wziąńć.

ôdmiana:

ôdmiana: most
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik most mosty
dopołniŏcz mostu mostōw
cylownik mostowi mostōm
biernik most mosta
nŏrzyndnik mostym mostami
pz.: mostōma
miyjscownik moscie mostach
wołŏcz moscie mosty
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik most mosty
dopołniŏcz mostu mostōw
cylownik mostowi mostōm
biernik most mosta
nŏrzyndnik mostym mostami
pz.: mostōma
miyjscownik moscie mostach
wołŏcz moscie mosty

Inksze jynzyki

  • angelski: bridge
  • czeski: most
  • francuski: pont
  • hiszpański: puente
  • niymiecki: Brücke
  • polski: most
  • ruski: мост