piwo

Etymologijŏ

Ôd prasłowiańskigo *pivo, ôd praindoeuropejskigo *ph₃i-wo-m.

Wymŏwa

AS: [pʹivo]

Rzeczownik

piwo rodzaj nijaki

1. (kuchnia) niskoalkoholowy napōj dostŏwany po fermyntacyji chmielu, słodu jynczmiynnego i drożdży
   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Pijōm wōdkã, piwo, ôrynżady, wszystko, wrzeszczōm, śpiywajōm.

   • 1932, A. Kowol, Zatonica

   Wypiōł se jedyn sznaps i trochã piwa i nie widzioł, iże sie już ćmi.

2. (potocznie) porcyjŏ piwa
   • 1995, Bogdan Dzierżawa, Utopek z Wielopola

   Przi szynkfasie postawił Stanikowi dwa piwa, żeby z Ankom zatańczył dwa konski.

ôdmiana:

ôdmiana: piwo
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	piwo	piwa
dopołniŏcz	piwa	piw
cylownik	piwu	piwōm
biernik	piwo	piwa
nŏrzyndnik	piwym	piwami pz.: piwōma
miyjscownik	piwie	piwach
wołŏcz	piwo	piwa

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	piwo	piwa
dopołniŏcz	piwa	piw
cylownik	piwu	piwōm
biernik	piwo	piwa
nŏrzyndnik	piwym	piwami pz.: piwōma
miyjscownik	piwie	piwach
wołŏcz	piwo	piwa

kolokacyje:

1. mocne piwo, zimne piwo

synōnimy:

1. biyr

Frazeologijŏ

• brnieć jak złe piwo w rzici
• bulczeć jak złe piwo w brzuchu
• pojechać do Abrahama na piwo
• tuc sie jak złe piwo w brzuchu

Inksze jynzyki

• angelski: beer
• czeski: pivo
• francuski: bière
• hiszpański: cerveza
• niymiecki: Bier
• polski: piwo
• ruski: пиво