piyńć

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *pętь, ze praindoeuropejskigo *pénkʷe.

Wymŏwa

AS: [pʹi ̯ȳńć]

Liczebnik

piyńć liczebnik głōwny

1. liczba 5
   • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego

   Jeśli Alojz już piyńć miesiyncy siedzi w wojsku, to by sie mu cheba urlop należoł?

   • 1909, Paweł Marek, Ô zaklyntyj ksiynżnyj

   Każdy rŏz ô pōłnocy ôbudziła sie i mōgła jyny piyńć minut chodzić po kościele.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   I zerzykać potyj przi tymu do piyńć ran Pana Jezusa.

synōnimy:

1. 5, V

Frazeologijŏ

• iś sto piyńć, sto piyńć
• coś kosztuje piyńć palcōw i piyńć minut strachu
• kupić coś za piyńć minut strachu
• kupić coś za piyńć palcōw
• mieć piyńć fusōw siedmiōma rzōndkami
• mieć piyńć wosōw w siedmiu rzōndkach
• robić coś za piyńć minut dwanŏst

Inksze jynzyki

• angelski: five
• czeski: pět
• francuski: cinq
• hiszpański: cuanto
• italijański: cinque
• niymiecki: fünf
• polski: pięć
• ruski: пять
• słowacki: päť
• ukrajiński: п'ять