połowa
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [pou̯ova]
Rzeczownik
pōłowa rodzaj żyński
- jedna z dwōch rōwnych czynści, co na nie idzie coś podzielić
- 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie
- – Pohuśtej ty swoja połowa, moja ta niech wrzeszczy!
- 1955, Piotr Gołąb, Gwara Schodni i okolicy
- Ôściynimy biksã na poły majzlikym, a potyn gwojździym porobiylimy w jednej połowie dziurkōw i tarło było fertik.
ôdmiana:
ôdmiana: połowa | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | połowa | połowy |
dopołniŏcz | połowy | połōw |
cylownik | połowie | połowōm |
biernik | połowã | połowy |
nŏrzyndnik | połowōm | połowami pz.: połowōma |
miyjscownik | połowie | połowach |
wołŏcz | połowo | połowy |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | połowa | połowy |
dopołniŏcz | połowy | połōw |
cylownik | połowie | połowōm |
biernik | połowa | połowy |
nŏrzyndnik | połowōm | połowami pz.: połowōma |
miyjscownik | połowie | połowach |
wołŏcz | połowo | połowy |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: half
- czeski: polovina
- francuski: moitié
- hiszpański: mitad
- niymiecki: Hälfte
- polski: połowa
- ruski: половина