pogoda

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [pogoda]

Rzeczownik

czas rodzaj żyński

1. (meteorologijŏ) tymczasowy sztand atmosfery
   • 1819, krōnika ôd Jury Gajdzice

   Z nikiere kopy było 4 miarki obila, była zdrożała pszenica, za 12 fr., we żniwa była dobra pogoda, pieknie sie skludziło, potem zaś było źle aż do Michała.

   • 1945, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   Jak kokot pieje na gnoju – to abo bydzie pogoda, abo tyż nie bydzie pogody.

   • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego

   Żniwo jeszcze czeko, bo pogody niy ma, a jak pogoda sie pokoże – to zaś niy ma kosiorzy.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: pogoda
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	pogoda	pogody
dopołniŏcz	pogody	pogod
cylownik	pogodzie	pogodōm
biernik	pogodã	pogody
nŏrzyndnik	pogodōm	pogodami pz.: pogodōma
miyjscownik	pogodzie	pogodach
wołŏcz	pogodo	pogody

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	pogoda	pogody
dopołniŏcz	pogody	pogod
cylownik	pogodzie	pogodōm
biernik	pogoda	pogody
nŏrzyndnik	pogodōm	pogodami pz.: pogodōma
miyjscownik	pogodzie	pogodach
wołŏcz	pogodo	pogody

kolokacyje:

• piyknŏ pogoda

synōnimy:

1. czas

antōnimy:

1. klimat

Frazeologijŏ

• pogoda stanyła jak drōt

Inksze jynzyki

• angelski: weather
• czeski: počasí
• francuski: temps
• hiszpański: tiempo
• niymiecki: Wetter
• polski: pogoda
• ruski: погода