pozōr

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [pozȯr]

Rzeczownik

pozōr rodzaj mynski rzeczowy

1. skupiynie swojich zmysłōw na czymś
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   [...] a tatulek wachowali i dowali pozōr, coby kōnie nie wlazły kandy do szkody.

   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   Prōzno na wojnach pozōr było dŏwać,

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   [...] lecielichmy tam aż na Suchego stōdełã, tam do postrzodka, do, a dalichmy pozōr skoro te ôgniste chopki pōdōm.

   • 1930, Edward Jelyń, pamiyntnik

   A mōwiōł tym starszym: Dejcie pozōr na nich, coby sie kaj na dole nie straciyli.

ôdmiana:

ôdmiana: pozōr
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	pozōr	pozory
dopołniŏcz	pozoru	pozorōw
cylownik	pozorowi	pozorōm
biernik	pozōr	pozory
nŏrzyndnik	pozorym	pozorami pz.: pozorōma
miyjscownik	pozorze	pozorach
wołŏcz	pozorze	pozory

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	pozōr	pozory
dopołniŏcz	pozoru	pozorōw
cylownik	pozorowi	pozorōm
biernik	pozōr	pozory
nŏrzyndnik	pozorym	pozorami pz.: pozorōma
miyjscownik	pozorze	pozorach
wołŏcz	pozorze	pozory

uwŏgi:

• Słowo pozōr wystympuje ino we frazie dŏwać pozōr, tōż ôdmiana mŏ naturã teoretycznõ.

synōnimy:

1. uwŏga

Inksze jynzyki

• angelski: attention
• czeski: pozor
• francuski: attention
• hiszpański: atención
• niymiecki: Achtung
• polski: uwaga
• ruski: внимание