połednie

Etymologijŏ

pōł + dziyń

Wymŏwa

AS: [pou̯edʹńe]

Rzeczownik

połednie rodzaj nijaki

1. (czas) chwila, kedy słōńce je nojwyżyj nad horyzōntym w czasie dnia; godzina dwanŏstŏ
   • 2010, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W okopach frontu wschodniego

   Przed połedniym dotarli my do sosnowego lasu, jakby u nos.

   • 1937, Reinhold Olesch, Die Slavischen Dialekte Oberschlesiens

   To idzie aż do połednia; na połednie idziymy do dōm. Do tego czasu też zaś matka musi uwarzić ôbiŏd.

2. (geografijŏ) jedna ze sztyrech strōn świata, co patrzi w kerōnku bieguna połedniowego; podle kōnwyncyje to je kerōnek w dōł na mapach
   • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp

   Na polach spotkali my wiosna na całego. Uczynił to wiater, kiery przywioł z połednia miło woń ciepłych krajów.

ôdmiana:

ôdmiana: połednie
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	połednie	połednia
dopołniŏcz	połednia	połedni
cylownik	połedniu	połedniōm
biernik	połednie	połednia
nŏrzyndnik	połedniym	połedniami pz.: połedniōma
miyjscownik	połedniu	połedniach
wołŏcz	połednie	połednia

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	połednie	połednia
dopołniŏcz	połednia	połedni
cylownik	połedniu	połedniōm
biernik	połednie	połednia
nŏrzyndnik	połedniym	połedniami pz.: połedniōma
miyjscownik	połedniu	połedniach
wołŏcz	połednie	połednia

kolokacyje:

• dobre połednie

synōnimy:

1. S, pd.

antōnimy:

1. północ
2. północ

Frazeologijŏ

• diŏbłu w połednie świyczkōm zaświecić

Inksze jynzyki

• angelski: South, midday, noon
• czeski: jih, poledne
• francuski: midi, sud
• hiszpański: mediodía, sur
• niymiecki: Mittag, Süden
• polski: południe
• ruski: полдень, юг