psińco
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Wymŏwa
AS: [pśĩńco]
Rzeczownik
psińco rodzaj nijaki
- psie ôdchody[1]
- (potrzebny przikłŏd)
- (przenośnie, pospolicie) nic
- 2015, Marcin Szewczyk, Silesia Noir
- Czorne gruby, zmazane familoki i jejich psińco werci miyszkańcy.
- 1945, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
- Myślicie, że dała? Psińco dała!
ôdmiana:
ôdmiana: psińco | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | psińco | psińca |
dopołniŏcz | psińca | psińcōw |
cylownik | psińcu | psińcōm |
biernik | psińco | psińca |
nŏrzyndnik | psińcym | psińcami pz.: psińcōma |
miyjscownik | psińcu | psińcach |
wołŏcz | psińco | psińca |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | psińco | psińca |
dopołniŏcz | psińca | psińcōw |
cylownik | psińcu | psińcōm |
biernik | psińco | psińca |
nŏrzyndnik | psińcym | psińcami pz.: psińcōma |
miyjscownik | psińcu | psińcach |
wołŏcz | psińco | psińca |
synōnimy:
- psie gōwno (wulgarne)
Inksze jynzyki
- angelski: dog shit
- czeski: do dodaniŏ
- francuski: merde de chien
- hiszpański: do dodaniŏ
- italijański: merda del cane
- niymiecki: Hundescheiße
- polski: do dodaniŏ
- ruski: соба́чье дерьмо́ n, соба́чье говно́
- słowacki: do dodaniŏ
- ukrajiński: do dodaniŏ
Przipisy
- ^ Walenty Dobrzyński: Gwary powiatu niemodlińskiego. Cz. 2. Wrocław: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, oddział wrocławski, 1963-67.