psińco

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd psi- + -ini- + -ec

Wymŏwa

AS: [pśĩńco]

Rzeczownik

psińco rodzaj nijaki

  1. psie ôdchody[1]
    • (potrzebny przikłŏd)
  2. (przenośnie, pospolicie) nic
    • 2015, Marcin Szewczyk, Silesia Noir
    Czorne gruby, zmazane familoki i jejich psińco werci miyszkańcy.
    • 1945, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Myślicie, że dała? Psińco dała!

ôdmiana:

ôdmiana: psińco
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik psińco psińca
dopołniŏcz psińca psińcōw
cylownik psińcu psińcōm
biernik psińco psińca
nŏrzyndnik psińcym psińcami
pz.: psińcōma
miyjscownik psińcu psińcach
wołŏcz psińco psińca
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik psińco psińca
dopołniŏcz psińca psińcōw
cylownik psińcu psińcōm
biernik psińco psińca
nŏrzyndnik psińcym psińcami
pz.: psińcōma
miyjscownik psińcu psińcach
wołŏcz psińco psińca

synōnimy:

  1. psie gōwno (wulgarne)

Inksze jynzyki

  • angelski: dog shit
  • czeski: do dodaniŏ
  • francuski: merde de chien
  • hiszpański: do dodaniŏ
  • italijański: merda del cane
  • niymiecki: Hundescheiße
  • polski: do dodaniŏ
  • ruski: соба́чье дерьмо́ n, соба́чье говно́
  • słowacki: do dodaniŏ
  • ukrajiński: do dodaniŏ

Przipisy

  1. ^ Walenty Dobrzyński: Gwary powiatu niemodlińskiego. Cz. 2. Wrocław: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, oddział wrocławski, 1963-67.