republika

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd francuskigo république, ôd łaciny rēspublica.

Wymŏwa

AS: [republʹika]

Rzeczownik

republika rodzaj żyński

  • (polityka) forma ôrganizacyje państwa, kaj ôrgany władzy sōm ôbiyrane we welōnku na ôkryśōny czas
    • 2010, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W okopach frontu wschodniego
    Takij republiki chcioł, jak Szwajcario!
    No a skoro Czesko republika eszcze niebyła w EU, potrzebowołch wizy.

ôdmiana:

ôdmiana: republika
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik republika republiki
dopołniŏcz republiki republik
cylownik republice republikōm
biernik republikã republiki
nŏrzyndnik republikōm republikami
pz.: republikōma
miyjscownik republice republikach
wołŏcz republiko republiki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik republika republiki
dopołniŏcz republiki republik
cylownik republice republikōm
biernik republika republiki
nŏrzyndnik republikōm republikami
pz.: republikōma
miyjscownik republice republikach
wołŏcz republiko republiki

kolokacyje:

  • Czeskŏ Republika, Weimarskŏ Republika, Polskŏ Republika

antōnimy:

  1. dyktatura, tyranijŏ, despotyzm

Inksze jynzyki

  • angelski: republic
  • czeski: republika
  • francuski: république
  • hiszpański: república
  • niymiecki: Republik
  • polski: republika
  • ruski: республика