reszta

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [rešta]

Rzeczownik

reszta rodzaj żyński

1. elymynta, co ôstały
   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   Kajzer tyż nosiōł wōnsy, ale kajzer i pruski krōl we jednyj ôsobie (a już niy trza gŏdać ô reszcie tytulatury) wylynkoł sie i ôstawiōł swojich poddanych i wojŏkōw, tak myśli Carl Volkmann.

2. przi płacyniu: kwota, co ôsoba, co kupuje, nadpłaciyła i co przedŏwŏcz winiyn jij ôddać
   • petro.blox.pl

   Wzión ón euro, porachowoł cynym - w kursie dlo mie dość tak cypowym, bo 1:1 - a było mi wydane resztym, jasne że w dolarach.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: reszta
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	reszta	reszty
dopołniŏcz	reszty	reszt
cylownik	reszcie	resztōm
biernik	resztã	reszty
nŏrzyndnik	resztōm	resztami pz.: resztōma
miyjscownik	reszcie	resztach
wołŏcz	reszto	reszty

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	reszta	reszty
dopołniŏcz	reszty	reszt
cylownik	reszcie	resztōm
biernik	reszta	reszty
nŏrzyndnik	resztōm	resztami pz.: resztōma
miyjscownik	reszcie	resztach
wołŏcz	reszto	reszty

synōnimy:

1. ôstatek, ciesz. zbytek

Inksze jynzyki

• angelski: change, remainder, rest
• czeski: ostatek
• francuski: monnaie, restant, reste
• hiszpański: resto
• niymiecki: Rest
• polski: reszta
• ruski: остаток