ryba

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *ryba.

Wymŏwa

AS: [ryba]

Rzeczownik

ryba rodzaj żyński

1. zwiyrzã, co żyje we wodzie, tyż miynso ze tego zwiyrzyńcia
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Od wiyrchu była dziołchōm a od spodku rybōm.

   • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego

   Po rybie bydziecie mieli - a juści! - kompot z banie.

ôdmiana:

ôdmiana: ryba
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ryba	ryby
dopołniŏcz	ryby	ryb, rybōw
cylownik	rybie	rybōm
biernik	rybã	ryby
nŏrzyndnik	rybōm	rybami pz.: rybōma
miyjscownik	rybie	rybach
wołŏcz	rybo	ryby

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ryba	ryby
dopołniŏcz	ryby	ryb, rybōw
cylownik	rybie	rybōm
biernik	ryba	ryby
nŏrzyndnik	rybōm	rybami pz.: rybōma
miyjscownik	rybie	rybach
wołŏcz	rybo	ryby

kolokacyje:

• ryba słodkowodnŏ, ryba morskŏ

synōnimy:

1. int. fisza

Frazeologijŏ

• milczeć jak ryba
• pływać jak ryba
• zdrowy jak ryba

Inksze jynzyki

• angelski: fish
• czeski: ryba
• francuski: poisson
• hiszpański: pescado, pez
• niymiecki: Fisch
• polski: ryba
• ruski: рыба