ryba

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *ryba.

Wymŏwa

AS: [ryba]

Rzeczownik

ryba rodzaj żyński

  1. zwiyrzã, co żyje we wodzie, tyż miynso ze tego zwiyrzyńcia
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Od wiyrchu była dziołchōm a od spodku rybōm.
    • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego
    Po rybie bydziecie mieli - a juści! - kompot z banie.

ôdmiana:

ôdmiana: ryba
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ryba ryby
dopołniŏcz ryby ryb,
rybōw
cylownik rybie rybōm
biernik rybã ryby
nŏrzyndnik rybōm rybami
pz.: rybōma
miyjscownik rybie rybach
wołŏcz rybo ryby
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ryba ryby
dopołniŏcz ryby ryb,
rybōw
cylownik rybie rybōm
biernik ryba ryby
nŏrzyndnik rybōm rybami
pz.: rybōma
miyjscownik rybie rybach
wołŏcz rybo ryby

kolokacyje:

  • ryba słodkowodnŏ, ryba morskŏ

synōnimy:

  1. int. fisza

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: fish
  • czeski: ryba
  • francuski: poisson
  • hiszpański: pescado, pez
  • niymiecki: Fisch
  • polski: ryba
  • ruski: рыба