rynek

Etymologijŏ

Ze postrzodkowowysokoniymieckigo rinc, ôd pragermańskigo *hringaz, praindoeuropejskigo *(s)krengʰ-.

Wymŏwa

AS: [rỹnek]

Rzeczownik

rynek rodzaj mynski rzeczowy

1. (urbanistyka) głōwny plac we mieście
   • 1819, krōnika ôd Jury Gajdzice

   Tak samo i około Czyszczarnie same lampy i po rynku całym yeno samo światło było.

2. (ekōnōmijŏ) ausdruk, co ôbjymuje cołki handel jakimiś produktami abo surowcami
   • 2017, Marcin Melon, Umrzik we szranku

   – Za nami już ôsprawianie prezesōw sztyrech spōłek, terozki wiymy już, co czeko rynek wōnglo, makrōnōw i krepli i żodyn niy bydzie nōm znokwioł, że mōmy być wylynkane, że te fyrmy bydōm mieć jakeś sroge problymy.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: rynek
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	rynek	rynki
dopołniŏcz	rynku	rynkōw
cylownik	rynkowi	rynkōm
biernik	rynek	rynki
nŏrzyndnik	rynkym	rynkami pz.: rynkōma
miyjscownik	rynku	rynkach
wołŏcz	rynku	rynki

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	rynek	rynki
dopołniŏcz	rynku	rynkōw
cylownik	rynkowi	rynkōm
biernik	rynek	rynki
nŏrzyndnik	rynkym	rynkami pz.: rynkōma
miyjscownik	rynku	rynkach
wołŏcz	rynku	rynki

Inksze jynzyki

• angelski: town square, market square, market
• czeski: náměstí, rynek
• francuski: place du marché, marché
• hiszpański: plaza de mercado, mercado
• italijański: mercato
• niymiecki: Markt, Marktplatz, Ring
• polski: rynek
• ruski: базар, площадь, рынок
• słowacki: trh, námestie
• ukrajiński: базар, ринок