słowo

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *slovo, ze praindoeuropejskigo *ḱléwos.

Wymŏwa

AS: [su̯ovo]

Rzeczownik

słowo rodzaj nijaki

1. znak jynzyka, co ôznaczŏ jakõś treść
   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Jak było rok, to już tak wyglōndało, jakby było trzi lata. A za rok to przemōwiyło piyrsze słowo - tata.

2. przisiynga, prziôbiecanie
   • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat

   Heroda aże zatkało. Ni mioł chęci sie na to zgodzić, bo boł sie gniywu ludu, ale doł przeca słowo królewskie, w dodatku przy gościach. Posłoł wtedy po kata.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: słowo
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	słowo	słowa
dopołniŏcz	słowa	słōw
cylownik	słowu	słowōm
biernik	słowo	słowa
nŏrzyndnik	słowym	słowami pz.: słowōma
miyjscownik	słowie	słowach
wołŏcz	słowo	słowa

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	słowo	słowa
dopołniŏcz	słowa	słōw
cylownik	słowu	słowōm
biernik	słowo	słowa
nŏrzyndnik	słowym	słowami pz.: słowōma
miyjscownik	słowie	słowach
wołŏcz	słowo	słowa

kolokacyje:

• dobre słowo, dać słowo, ôstatnie słowo

synōnimy:

1. wyraz
2. przisiynga, przirzeczynie, przisiynga

antōnimy:

Frazeologijŏ

• brać kogoś za słowo
• dać słowo
• dobrze poôbrŏcać słowo w gymbie
• dzierżeć słowo
• musieć mieć ôstatnie słowo
• niy przijś z kimś na złe słowo
• wierzić kōmuś na słowo

Inksze jynzyki

• angelski: word
• czeski: slovo
• francuski: mot, parole
• hiszpański: palabra, vocablo, voz
• niymiecki: Wort
• polski: słowo
• ruski: слово