sprawa
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [sprava]
Rzeczownik
sprawa rodzaj żyński
- to, co je dlŏ kogoś ważne, co prawie kogoś interesuje
- 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
- Pustelnik ty sprawie nie był przeciwnikym.
- 1952, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
- Tóż terozki – pedziołech se – musza ta sprawa zaś nazod obrócić i wszystko bydzie w porządku.
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: sprawa |
---|
pokŏżuproszczōny zŏpis |
---|
Inksze jynzyki
- angelski: affair, business, case, issue
- czeski: do dodaniŏ
- francuski: affaire, question
- hiszpański: asunto, cuestión
- niymiecki: Sache
- polski: sprawa
- ruski: дело