starzik
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [stažik]
Rzeczownik
starzik rodzaj mynski ôsobowy
- ôjciec ôd jednego z ôjcōw
- 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
- Mamulka zarozki naszykowali starzikowi harbaty a do tej harbaty naloli troszkam rōmu, bo była zima i starziczek byli zmarzniōni.
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: starzik |
---|
pokŏżuproszczōny zŏpis |
---|
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: granddad, grandfather, grandpa
- czeski: děd, děda, dědeček
- francuski: grand-père, papy
- hiszpański: abuelo
- niymiecki: Großvater, Opa
- polski: dziadek
- ruski: дедушка