starzik

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [stažik]

Rzeczownik

starzik rodzaj mynski ôsobowy

1. ôjciec ôd jednego z ôjcōw
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Mamulka zarozki naszykowali starzikowi harbaty a do tej harbaty naloli troszkam rōmu, bo była zima i starziczek byli zmarzniōni.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: starzik
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	starzik	starziki
dopołniŏcz	starzika	starzikōw
cylownik	starzikowi	starzikōm
biernik	starzika	starzikōw
nŏrzyndnik	starzikym	starzikami pz.: starzikōma
miyjscownik	starziku	starzikach
wołŏcz	starziku	starziki

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	starzik	starziki
dopołniŏcz	starzika	starzikōw
cylownik	starzikowi	starzikōm
biernik	starzika	starzikōw
nŏrzyndnik	starzikym	starzikami pz.: starzikōma
miyjscownik	starziku	starzikach
wołŏcz	starziku	starziki

synōnimy:

1. ōpa

Inksze jynzyki

• angelski: granddad, grandfather, grandpa
• czeski: děd, děda, dědeček
• francuski: grand-père, papy
• hiszpański: abuelo
• niymiecki: Großvater, Opa
• polski: dziadek
• ruski: дедушка