strach
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *straxъ.
Wymŏwa
AS: [straχ]
Rzeczownik
bojōnczka rodzaj mynski rzeczowy
- uczucie ôbŏwy, bōniŏ sie przed czymś
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- To my ani nie wiedziały ôd strachu, dzie my se nŏdły.
- 1967, Walenty Dobrzyński, Gwary powiatu niemodlińskiego
- A było bardzo ćma i kans śniega lezało na drōdze, to my śtōmpały ku dōmie ze strachym, bo nōm sie spōmniało, ize musimy iś kole tego lŏska Zōłowego, a tam przecã strŏsōm, [...]
ôdmiana:
ôdmiana: strach | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | strach | strachy |
dopołniŏcz | strachu | strachōw |
cylownik | strachowi | strachōm |
biernik | strach | strachy |
nŏrzyndnik | strachym | strachami pz.: strachōma |
miyjscownik | strachu | strachach |
wołŏcz | strachu | strachy |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | strach | strachy |
dopołniŏcz | strachu | strachōw |
cylownik | strachowi | strachōm |
biernik | strach | strachy |
nŏrzyndnik | strachym | strachami pz.: strachōma |
miyjscownik | strachu | strachach |
wołŏcz | strachu | strachy |
synōnimy:
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: awe, fear
- czeski: strach,
- francuski: frayeur, peur
- hiszpański: miedo, temor
- niymiecki: Angst
- polski: strach
- ruski: страх