sześć
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *šestь, ze praindoeuropejskigo *swéḱs.
Wymŏwa
AS: [šeść], [šeś]
Liczebnik
sześć liczebnik głōwny
- numer 6
- 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
- Jak już pōłnoc dochodziła – tatulek patrzōm – a tu zamiast sześć kōni jest ich siedym.
- 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
- Wlŏz do izby i stanōł. Dziwoł sie mu. Za chwilkã prziszoł drugi. Aże ich sześć wlazło, a siōdmy bōł cołki ôgnisty.
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: sześć |
---|
synōnimy:
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: six
- czeski: šest
- francuski: six
- hiszpański: seis
- niymiecki: sechs
- polski: sześć
- ruski: шесть