szkoda

Etymologijŏ

Ze starowysokoniymieckigo scado, ze pragermańskigo *skaþô, ze praindoeuropejskigo *(s)kēt-.

Wymŏwa

AS: [škoda]

Rzeczownik

szkoda rodzaj żyński

1. krziwda, strata
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Jak już byli wiynksi to wachowali prosiōnt, coby ryły jyny na bażynach a nie robiły kan indziej szkody.

ôdmiana:

ôdmiana: szkoda
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	szkoda	szkody
dopołniŏcz	szkody	szkod
cylownik	szkodzie	szkodōm
biernik	szkodã	szkody
nŏrzyndnik	szkodōm	szkodami pz.: szkodōma
miyjscownik	szkodzie	szkodach
wołŏcz	szkodo	szkody

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	szkoda	szkody
dopołniŏcz	szkody	szkod
cylownik	szkodzie	szkodōm
biernik	szkoda	szkody
nŏrzyndnik	szkodōm	szkodami pz.: szkodōma
miyjscownik	szkodzie	szkodach
wołŏcz	szkodo	szkody

synōnimy:

1. krziwda, strata, zniszczynie

Przisłōwek

szkoda przisłōwek

1. żŏl, przikro
   • 1929, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   No, a Ty z Król. Huty, lo ciebie to już kożdego słowa szkoda, do ciebie to chyba jeno jeszcze może śmierć skutecznie przemówi!

synōnimy:

1. żŏl, przikro

Frazeologijŏ

• szkoda czasu na coś
• szkoda gymby

Inksze jynzyki

• angelski: damage, harm, loss, pity
• czeski: škoda, křivda
• francuski: dommage, dégât, perte
• hiszpański: daño, desperfecto
• niymiecki: Schaden, schade
• polski: szkoda
• ruski: вред, жаль, как жаль, ущерб