szpil
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd niymieckigo Spiel, ôd pragermańskigo *spilą.
Wymŏwa
AS: [šp'il]
Rzeczownik
szpil rodzaj mynski rzeczowy
- wydarzynie, co w nim dwie abo wiyncyj ôsōb abo drużyn mierzi swoje talynta abo siyły przeciwko sobie
- 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik
- – Nowy szpil sie zaczynŏ – pedzioł Scrooge. – Ino pōł godziny, duchu, ino pōł!
- 2018, Wachtyrz
- Fachmanōw je wiyncyj niźli tych, co byli w Katowicach i tych, co niy wygrali tego szpilu bez dziesiyńć lot.
ôdmiana:
ôdmiana: szpil | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | szpil | szpile |
dopołniŏcz | szpilu | szpilōw |
cylownik | szpilowi | szpilōm |
biernik | szpil | szpile |
nŏrzyndnik | szpilym | szpilami pz.: szpilōma |
miyjscownik | szpilu | szpilach |
wołŏcz | szpilu | szpile |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | szpil | szpile |
dopołniŏcz | szpilu | szpilōw |
cylownik | szpilowi | szpilōm |
biernik | szpil | szpile |
nŏrzyndnik | szpilym | szpilami pz.: szpilōma |
miyjscownik | szpilu | szpilach |
wołŏcz | szpilu | szpile |
Inksze jynzyki
- angelski: game, match
- czeski: zápas
- francuski: match
- hiszpański: juego
- niymiecki: Spiel
- polski: mecz
- ruski: матч