szpil

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Spiel, ôd pragermańskigo *spilą.

Wymŏwa

AS: [šp'il]

Rzeczownik

szpil rodzaj mynski rzeczowy

  1. wydarzynie, co w nim dwie abo wiyncyj ôsōb abo drużyn mierzi swoje talynta abo siyły przeciwko sobie
    • 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik
    – Nowy szpil sie zaczynŏ – pedzioł Scrooge. – Ino pōł godziny, duchu, ino pōł!
    Fachmanōw je wiyncyj niźli tych, co byli w Katowicach i tych, co niy wygrali tego szpilu bez dziesiyńć lot.

ôdmiana:

ôdmiana: szpil
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik szpil szpile
dopołniŏcz szpilu szpilōw
cylownik szpilowi szpilōm
biernik szpil szpile
nŏrzyndnik szpilym szpilami
pz.: szpilōma
miyjscownik szpilu szpilach
wołŏcz szpilu szpile
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik szpil szpile
dopołniŏcz szpilu szpilōw
cylownik szpilowi szpilōm
biernik szpil szpile
nŏrzyndnik szpilym szpilami
pz.: szpilōma
miyjscownik szpilu szpilach
wołŏcz szpilu szpile

Inksze jynzyki

  • angelski: game, match
  • czeski: zápas
  • francuski: match
  • hiszpański: juego
  • niymiecki: Spiel
  • polski: mecz
  • ruski: матч