trzi

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *tri, ze praindoeuropejskigo *tréyes.

Wymŏwa

AS: [ṭši]

Liczebnik

trzi liczebnik głōwny

1. liczba 3
   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   Co se trzi dziuby na taszce maluje?”

   • 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik

   – Nawiedzōm cie trzi mŏry.

ôdmiana:

ôdmiana: trzi
przipadek	môs	mzw/mrz	ż	n
mianownik	trzech	trzi	trzi	trzi
dopołniŏcz	trzech
cylownik	trzym
biernik	trzech	trzi	trzi	trzi
nŏrzyndnik	trzyma		trzyma	trzyma
miyjscownik	trzech
wołŏcz	trzi		trzi	trzi

kolokacyje:

1. trzi ćwierci na

synōnimy:

1. 3, III

Frazeologijŏ

• drzistać dwie po trzi
• drzistać trzi po trzi
• fandzolić po dwa po trzi
• fulać trzi po trzi
• gŏdać trzi po trzi
• klecić trzi po trzi
• mroczyć sie choćby na trzi dni dyszcza
• robić na trzi party
• robić na trzi zmiany
• smolić po dwa, po trzi, po sztyry
• styrczyć trzi grosze
• wyglōndać jak trzi sztwierci do śmierci

Rzeczownik

trzi rodzaj nijaki

1. cyfra 3

Inksze jynzyki

• angelski: three
• czeski: tři
• francuski: trois
• hiszpański: tres
• italijański: tre
• niymiecki: drei
• polski: trzy
• ruski: три
• słowacki: tri
• ukrajiński: три