tyj

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Tee, prziwieziōne ôd niderlandzkich marynŏrzōw, tōż ôd niderlandzkigo thee, ôd amojskigo 茶 (tê), ôd prasinotybetańskigo *s-la („liść, tyj”).

Wymŏwa

AS: [tyj]

Rzeczownik

tyj rodzaj mynski rzeczowy

1. Napōj robiōny ze liści rośliny camellia sinensis abo ze partōw inkszych roślin zalōnych wrzōncōm wodōm.
   • 2016, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W przekleństwie kalectwa

   – Mama ci zaparzom tyju, napijesz sie? – chcioł jom ugościć.

   • ojgyn.blogspot.com

   – Wiycie, chopy, jô to ci już móm tak licze grace, iże ledwa poradza utrzimać ta szolka ze tyjym...

ôdmiana:

ôdmiana: tyj
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	tyj	tyje
dopołniŏcz	tyju	tyjōw
cylownik	tyjowi	tyjōm
biernik	tyj	tyje
nŏrzyndnik	tyjym	tyjami pz.: tyjōma
miyjscownik	tyju	tyjach
wołŏcz	tyju	tyje

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	tyj	tyje
dopołniŏcz	tyju	tyjōw
cylownik	tyjowi	tyjōm
biernik	tyj	tyje
nŏrzyndnik	tyjym	tyjami pz.: tyjōma
miyjscownik	tyju	tyjach
wołŏcz	tyju	tyje

synōnimy:

1. harbata

Zamianek

ta zamianek

1. Dopołniŏcz, cylownik i miyjscownik rodzaju żyńskigo liczby pojedynczyj ôd ta.

Inksze jynzyki

• angelski: tea
• czeski: čaj
• francuski: thé
• hiszpański: cha, té
• italijański: tè
• niymiecki: Tee
• polski: herbata
• ruski: чай
• słowacki: čaj
• ukrajiński: чай