wieczōr

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *večerъ, ze prabałtosłowiańskigo *wekeras, ze praindoeuropejskigo *wekʷsperos.

Wymŏwa

AS: [vʹi ̯ečȯr]

Rzeczownik

wieczōr rodzaj mynski rzeczowy

1. tajla dnia miyndzy zachodym słōńca a nocōm
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Kożdy dziyń ku wieczoru wciepowoł do stawu wandkam i wyciōngoł kapra, linka, karasa abo płocicam i lecioł z niymi do szynku.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Tak sie wszyscy pozbiyrali tukej ku tymi sklepu; jak to bez mŏja długe wieczory były, fajne wieczory były.

ôdmiana:

ôdmiana: wieczōr
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	wieczōr	wieczory
dopołniŏcz	wieczora	wieczorōw
cylownik	wieczorowi	wieczorōm
biernik	wieczōr	wieczory
nŏrzyndnik	wieczorym	wieczorami pz.: wieczorōma
miyjscownik	wieczorze	wieczorach
wołŏcz	wieczorze	wieczory

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	wieczōr	wieczory
dopołniŏcz	wieczora	wieczorōw
cylownik	wieczorowi	wieczorōm
biernik	wieczōr	wieczory
nŏrzyndnik	wieczorym	wieczorami pz.: wieczorōma
miyjscownik	wieczorze	wieczorach
wołŏcz	wieczorze	wieczory

kolokacyje:

1. na wieczōr

antōnimy:

1. rano

Frazeologijŏ

• dobry na wieczōr
• na wieczōr

Inksze jynzyki

• angelski: evening
• czeski: večer
• francuski: soir
• hiszpański: atardecer, noche, tarde
• niymiecki: Abend
• polski: wieczór
• ruski: вечер