wojŏk

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [voi ̯ok], [voi ̯ou̯k] (ôpol.)

Rzeczownik

wojŏk rodzaj mynski ôsobowy

  1. (wojsko) czōnek wojska
    • 2016, Rafał Szyma, Leanderka
    Wtynczŏs robić za ôrdynansa musioł jaki inkszy wojŏk, aże gynerały pojechały weg.
    • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
    Josef nauczōny je zabijać tyż z bliska i bajōnetym zabiōł z bliska czŏrnoskōrego wojŏka we francuskim siwomodrym mōndurze.
    • 1909, Paweł Marek, Ô zaklyntyj ksiynżnyj
    Ksiōnże posyłoł każdōm noc jednego wojŏka do kościoła wachować, ale cōż, kiedy każdy tyn wojŏk, co w kościele przez noc wachowoł, rano był umorzōny.

ôdmiana:

ôdmiana: wojŏk
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik wojŏk wojŏki
dopołniŏcz wojŏka wojŏkōw
cylownik wojŏkowi wojŏkōm
biernik wojŏka wojŏkōw
nŏrzyndnik wojŏkym wojŏkami
pz.: wojŏkōma
miyjscownik wojŏku wojŏkach
wołŏcz wojŏku wojŏki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik wojok wojoki
dopołniŏcz wojoka wojokōw
cylownik wojokowi wojokōm
biernik wojoka wojokōw
nŏrzyndnik wojokym wojokami
pz.: wojokōma
miyjscownik wojoku wojokach
wołŏcz wojoku wojoki

antōnimy:

  1. cywil

Inksze jynzyki

  • angelski: soldier
  • czeski: voják
  • francuski: soldat
  • hiszpański: soldado
  • niymiecki: Soldat
  • polski: żołnierz
  • ruski: солдат