wtynczŏs

Etymologijŏ

w- + -tyn- + -czas

Wymŏwa

AS: [ftỹnčos], [ftỹnčou̯s] (ôpol.)

Zamianek

wtynczŏs zamianek

1. we tym (już znōmym) czasie
   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   Miesiōnczek, dyć jak szoł żeś wtynczŏs lasym,

   • 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik

   Scrooge wtynczŏs spōmnioł sie, co słyszoł, iże mŏry we nawiydzōnych dōmach ôpisuje sie, co ciōngnōm ze sobōm kety.

   • 2017, Marcin Melon, Umrzik we szranku

   Wpŏd mu w ôko Mark, synek ôd Zefla Pollŏcka, kery wtynczŏs robiōł sam za szeryfa.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   Wtynczŏs pōn przecucił.

synōnimy:

1. natynczŏs, podtynczŏs, tedy, wtedy, w tym czasie, ô tyj porze

Inksze jynzyki

• angelski: then
• czeski: tehdy
• francuski: alors
• hiszpański: entonces
• italijański: allora
• niymiecki: da, damals, dann
• polski: wtedy
• ruski: тогда
• słowacki: vtedy
• ukrajiński: тоді́