zōmb
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *zǫbъ, ze prabałtosłowiańskigo *źámbas, ze praindoeuropejskigo *ǵómbʰos.
Wymŏwa
AS: [zȯ̃mp]
Rzeczownik
zōmb rodzaj mynski rzeczowy
- (anatōmijŏ) twōr anatōmiczny we szczynce abo żuchwie używany do gryziyniŏ
- 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
- Wiela niy brakowało, żeby mie kamraty wziyni na zymby, żech śturmok zawalaty.
- 2014, Marcin Melon, Kōmisorz Hanusik
- Pamiyntosz, jak ôna sie urodziła, dyć ôna miała tyż dwie raje tych zymbōw.
- (technika) elymynt nŏrzyńdziŏ, co wystowo i społym ze cugym inkszych takich elymyntōw suży do tniyńciŏ abo przenoszyniŏ ruchu
- (potrzebny przikłŏd)
ôdmiana:
| ôdmiana: zōmb | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | zōmb | zymby |
| dopołniŏcz | zymba | zymbōw |
| cylownik | zymbowi | zymbōm |
| biernik | zōmb | zymby |
| nŏrzyndnik | zymbym | zymbami pz.: zymbōma |
| miyjscownik | zymbie | zymbach |
| wołŏcz | zymbie | zymby |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | zōmb | zymby |
| dopołniŏcz | zymba | zymbōw |
| cylownik | zymbowi | zymbōm |
| biernik | zōmb | zymby |
| nŏrzyndnik | zymbym | zymbami pz.: zymbōma |
| miyjscownik | zymbie | zymbach |
| wołŏcz | zymbie | zymby |
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: tooth
- czeski: zub
- francuski: dent
- hiszpański: diente
- niymiecki: Zahn
- polski: ząb
- ruski: зуб
Kategoryje:
- Słowa erbniynte z prasłowiańskigo
- Słowa erbniynte z prabałtosłowiańskigo
- Słowa erbniynte z praindoeuropejskigo
- rzeczowniki rodzaju mynskigo rzeczowego
- anatōmijŏ
- Hasła ze przikładami z ksiōnżki Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
- Hasła ze przikładami z ksiōnżki Kōmisorz Hanusik
- technika
- Słownik minimum
